Υπογονιμότητα-Συμβουλές για Καλοπροαίρετους Συγγενείς και Φίλους


Πρέπει να προσπαθήσουμε περισσότερο ώστε να αυξηθεί η ευαισθητοποίηση σχετικά με το πρόβλημα της υπογονιμότητος και να αρχίσουν να μιλούν γι’ αυτήν οι άνθρωποι χωρίς αισθήματα ντροπής. Κι αν ο πολιτισμός μας δεν φημίζεται για την διακριτικότητα του, ωστόσο είναι κάποια πράγματα που μπορούμε να αποφύγουμε να πούμε σε ένα ζευγάρι που αντιμετωπίζει δυσκολίες στη σύλληψη:

  1. ΔΕΝ ρωτάμε πότε πρόκειται να αποκτήσουν παιδιά. Αυτό είναι αδιάκριτο και πιεστικό προς το ζευγάρι που δεν έχει ακόμη επιτύχει εγκυμοσύνη—οι ερωτήσεις αυτού του είδους θα πρέπει αυστηρά να αποφεύγονται.
  2. ΔΕΝ δίνουμε συμβουλές—εκτός και αν μας ζητηθούν. Αυτό σημαίνει ότι όλες οι αυτόκλητες συμβουλές σχετικά με την σύλληψη, την διάγνωση της υπογονιμότητας, την άσκηση, την διατροφή, το βάρος, τις συνήθειες και τον τρόπο ζωής, καθώς και την έναρξη, συνέχιση ή την διακοπή της θεραπείας γονιμότητας, θα πρέπει να αποφεύγονται. Δεν είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε τί έχουν ήδη αντιμετωπίσει, καθώς τα περισσότερα ζευγάρια τηρούν μυστικότητα σχετικά με τα θέματα της υπογονιμότητας τους.
  3. ΔΕΝ λέμε ποτέ: “Απλά να χαλαρώσετε. Αν είναι γραφτό να γίνει αυτό, θα συμβεί.” Αυτές είναι δύο από τις πιο κοινές αναίσθητες φράσεις που αντιμετωπίζουν τα άτομα με υπογονιμότητα, αλλά και από τις πιο επώδυνες. Το να πούμε σε κάποιον, που αντιμετωπίζει ένα τόσο σοβαρό πρόβλημα, να χαλαρώσει, ακούγεται περιφρονητικό, επικριτικό και απορριπτικό. Επίσης, ισοπεδώνετε ψυχικά όποιος λαχταρά ένα παιδί όταν υπονοήσετε ότι πιθανόν δεν του “είναι γραφτό” να γίνει γονιός.
  4. ΔΕΝ διαμαρτύρομαστε για την δική μας εγκυμοσύνη ή τα παιδιά μας. Υπογόνιμα ζευγάρια περιμένουν την στιγμή που θα είναι σε θέση να βιώσουν την πρωινή ναυτία, οσφυαλγία ή να καθαρίσουν το χάος που έκανε το μωρό τους κι όχι να ακούν άλλους που είχαν αυτήν την τύχη να γκρινιάζουν για κάτι που οι ίδιοι στερούνται.

Αντίθετα, αυτό που μπορούμε να κάνουμε είναι:

ΝΑΙ Να ακούμε χωρίς να δίνουμε συμβουλές.

ΝΑΙ Να αποφεύγουμε να μιλάμε για πράγματα που επικεντρώνονται σε παιδιά ή εγκυμοσύνες μπροστά σε ζευγάρια που αντιμετωπίζουν τέτοιο πρόβλημα. Σκεφτείτε πως εσείς θα αισθανόσασταν εάν είχατε διαγνωστεί υπογόνιμη, τί θα σήμαινε αυτό για εσάς, και επιλέξετε τις λέξεις σας προσεκτικά.