Σπούδασα ψυχολογία γιατί μ΄ ενδιέφερε το γιατί κάνεις αυτό που κάνεις ή σκἐφτεσαι ἐτσι όπως σκέφτεσαι. Μάλιστα σπούδασα ψυχολογία σε μία περίοδο όπου το πτυχίο ψυχολογίας θεωρούνταν Mickey Mouse Degree ασχέτως αν έλεγαν πως η ψυχολογία είναι the career of the year 2000. Αυτή ήταν η αντίληψη για την επιστήμη της μέλετης της ανθρώπινης συμπεριφοράς στο Darwin της Αυστραλίας το 1990.
Στην γενέτειρα μου, την Αυστραλία, ως ψυχολόγος τα καθήκοντα μας είναι σεβαστά προς την κοινωνία. Δεξιότητες που ψυχολόγοι σε κάθε δυτική και ανατολική χώρα εφαρμόζουν και λαμβάνουν την εκτίμηση άλλων επιστημόνων στον κλάδο της ψυχικής υγείας. Στην Ελληνική κοινή γνώμη, δυστυχώς, και μεταξύ ψυχίατρων, το επάγγελμα του ψυχολόγου παραμένει αδιευκρίνιστο και σε ορισμένους κύκλους αχρείαστο.
Η εκπαίδευση μου αποτελείτε από ένα βασικό πτυχίο (3ετή) και δύο μεταπτυχιακά (ενός έτους το καθένα). Συνεχίζω την επαγγελματική μου κατάρτιση στην γνωσιακή-συμπεριφορική ψυχοθεραπεία που αγαπώ ιδιαίτερα, διότι ήταν μία προσέγγιση που απέκλινε από την κλασσική ψυχαναλυτική ή ψυχοδυναμική θεραπεία και κατά την άποψη μου, είναι βασισμένη στην λογική. Ναί, στην λογική, ό,τι τα συναισθήματα και η συμπεριφορά μας, επηρεάζονται από τις σκέψεις μας, δηλαδή, από τον τρόπο που ερμηνεύουμε τα γεγονότα και όχι το καθεαυτού γεγονός. Βεβαίως δεν μιλάμε εδώ για γεγονότα βίας ή κακοποίησης ή τραγικά συμβάν, αλλά για καθημερινά θέματα που προβληματίζουν την εικόνα που έχουμε για τον εαυτό μας, τις σχέσεις μας και τον κόσμο γύρω μας.
Τί κάνω;
-
δουλεύω τις συναισθηματικές και αγχώδεις διαταραχές κατά κανόνα με παιδιά και εφήβους γιατί μ΄ αυτές τις ηλικίες είναι η μεγαλύτερη μου εμπειρία
-
δουλεύω το άγχος και την κατάθλιψη με εγκύους και λεχώνες γιατί το έζησα όταν γεννήθηκε η κόρη μου θνησιγενής στις 33 εβδομάδες κύησης
-
δουλεύω με νέες μητέρες και τα μωρά τους για να τους εκπαιδεύω στην βρεφική ψυχική υγεία και να τους μαθαίνω πως να διαμορφώσουν μία υγιή συναισθηματικά ψυχή
-
δουλεύω με ενήλικες την αυτοεκτίμηση, τον αυτοσεβασμό, το άγχος, τις φοβίες, τον θάνατο, την θλίψη, την απελπισία, την απομόνωση, τις εμμονές και τους καταναγκασμούς
-
διεξάγω ψυχομετρικές εξετάσεις για αναπτυξιακές και γνωσιακές δυσκολίες
Τί έχω κάνει;
-
δούλευα με παιδιά και εφήβους με παραβατική, αντικοινωνική και προκλητική συμπεριφορά- συμπεριλαμβανόμενο την διαταραχή διαγωγής– στις φυλακές ανηλίκων και σε κέντρα πρόληψη παραβατικότητας στην Αγγλία και στην Αυστραλία
-
δούλευα ως ψυχολογική ερευνήτρια με εφήβους σε έρευνα για την αποτελεσματική εφαρμογή του Maudsley Method μεταξὐ πολλαπλή οικογενειακή ψυχοθεραπεία (έως 5 οικογένειές) έναντι της απλής οικογενειακής θεραπείας (μία οικογένειά) για την νευρική ανορεξία στο Τμήμα Οικογενειακής Θεραπείας του Ινστιτουτο Ψυχιατρικής, Ψυχολογίας και Νευροεπιστήμης του Kings College London
-
δίδαξα ψυχολογία (εισαγωγή και έρευνα/μεθοδολογία) στο 1ο και 2ο έτος στο βασικό πτυχίο ψυχολογίας στο Birkbeck College University of London
-
ήμουν βιβλιοκριτικός (journal reviewer) στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Social Psychology για 14 χρόνια, όπου εξέταζα επιστημονικά την κάθε μελέτη για υποψήφια δημοσίευση στο περιοδικό
-
δημιούργησα την υπηρεσία SOPHROSYNA για να καλυφθεί το κενό στις υπηρεσίες περιγεννητικής απώλειας, αφού έχασα το μωρό μου στον 8ο μήνα κύησης
Μπορούμε να δουλέψουμε μαζί αν:
-
θέλετε να αλλάξετε τις αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές που επηρεάζουν εσάς και τους ανθρώπους δίπλα σας
-
θέλετε να μάθετε πως να έχετε ισορροπημένες και υγιή σκέψεις
-
σας αρέσει η ψυχοεκπαίδευση
-
θέλετε να σέβεστε τον εαυτό σας
-
λάμβανετε την ατομική ευθύνη για την δική σας ζωή
Δεν μπορούμε να δουλέψουμε μαζί αν:
-
θέλετε απλά να γκρινιάζετε για τα προβλήματα σας
-
ρίχνετε ευθύνη στους άλλους (συμπεριλαμβανόμενα στα νήπια ή ανήλικα παιδιά σας) για την δυστυχία /γκρίνια /κατάσταση σας
-
κάνετε κατάχρηση ουσιών ή αλκοολ
-
πιστεύετε πως τα ψυχοφάρμακα είναι η μόνη θεραπεία
-
είστε ήδη σε θεραπεία με συνάδελφο
-
δεν έχετε την συναισθηματική ωριμότητα να αναλάβετε προσωπική ευθύνη για την ζωή σας
Δεν πιστεύω πως η ψυχοθεραπεία είναι ένα ταξίδι γιατί για ένα βρέφος, ένα παιδί, έναν έφηβο, που δεν περνάει καλά, αυτό το concept δεν έχει νόημα! Πιστεύω πως όταν οι γονείς μας μας προσφέρουν συναισθηματική διαθεσιμότητα, αρχές και παιδεία, τότε έχουμε ένα προβάδισμα στην ψυχολογία μας και κατ’ επέκταση, στην ζωή. Αν πάλι, δεν το λάβαμε αυτό και περνάμε δύσκολα ως ενήλικες, τότε μπορούμε με σύνεση να ξεμπερδέψουμε το κουβάρι ξεκινώντας από το εδώ και τώρα ώστε να βρούμε τρόπους να διαχειριστούμε αυτά που μας λείψανε ή αυτά που μας βλάψανε, για να προχωρήσουμε μπροστά με υγιή νου, υγιή συναισθήματα, υγιή συμπεριφορά. Η καλύτερη στιγμή είναι το τώρα. Αξιοποιήστε το! Χρυσάνθη Γεωργιάδου